zondag 10 oktober 2010

488 kilometer ! !

Vandaag (zondag 10 oktober) heb ik 12 kilometer afgelegd en ben ik de prachtige stad Freiburg ingelopen.
De Koerden uit Karlsruhe hebben mij per auto begeleid. Vanaf donderdagmiddag 7 oktober 2010 was ik in Karlsruhe waar ik zeer goed ben opgevangen door een groep jonge Koerden. Allemaal studenten. Karlsruhe heeft geen eigen Komele, maar toch ben ik er zeer gastvrij ontvangen. De stad Karlsruhe is een politie stad, waar veel Turkse nationalisten wonen.
Toch ben ik alleen zonder afspraak naar het hooggerechtshof van Duitsland gegaan. Yek-Kom had niet tijdig een afspraak met het Bundesgerichtshof kunnen maken, maar in mijn beste pak (van Hugo Bos met stropdas) en met aktetas ben ik dwars door het politiecordon gelopen naar de hoofdingang van het Duits Federaal gerechtshof te Karlsruhe.
Ik was wel zo verstandig om mijn pkk vlag-speldje van mijn colbert af te halen. Terwijl andere personen werden gecontroleerd en zich moesten identificeren kon ik zonder problemen naar de bali lopen en daar
werd ik vriendelijk geholpen toen ik mijn vraag voorlegde om iemand te willen van de persafdeling in verband met de Koerdische kwestie. Ik moest wel de vraag beantwoorden in welke hoedanigheid ik kwam. Waarop ik als antwoord gaf dat ik als politiek theoloog voor de vrijheid van Öcalan loop en gesponserd wordt door vijf overkoepelende organisaties van Koerden plus de Internationale Koerdische organisatíe Kon-Kurd. Men was onder de indruk van mijn verhaal en ik mocht iemand spreken van de persafdeling. In het Duits gaf ik de persverklaring van Fed-Kom, waarbij ik duidelijk aangaf  dat ik tegen het PKK verbod ben en tegen de manier waarop de Koerden in Duitsland worden behandeld die zich solidair verklaren met de PKK.
Vrijdagmorgen 8 oktober had ik een afspraak met Die Linke partij in Karlsruhe. En gisterenmiddag
heb ik een toespraak gehouden bij het Centraal Station van Karlsruhe op een podium tijdens
een demonstratie tegen het Duits asielbeleid. Een aantal Koerden sprak over hoe de Duitse
politie Koerdische vluchtelingen behandelt en ik kreeg de ruimte om over mijn vrijheidsloop voor de
vrijheid van Öcalan te spreken. Na mijn optreden moest ik nog een interview afleggen met de
Duitse krant de Junge Welt.
Op dinsdagavond 5 oktober 2010 heb ik ook een toespraak gegeven voor de vrijheid van Öcalan bij
het treinstation Stuttgart-Esselingen waar een demonstratie werd gehouden door Stuttgart 21.
Ook op het Nederlandse nieuws kwam het bericht dat de Duitse politie met veel geweld te keer ging
tegen de de demonstranten, die tegen de uitbreiding zijn van het vliegveld van Stuttgart ten koste
van 21 bomen.
Op maandagmorgen 4 oktober 2010 had ik om 11.00 uur een afspraak met het parlement van
de deelstaat Hessen te Wiesbaden. Een uur lang gesproken met politici van Die linke en de SPD.
De Koerden in Wiesbaden hebben mij ook zeer gastvrij ontvangen net zoals de Koerden in Stuttgart en Esselingen en, niet te vergeten, de Koerden van Pforzheim. Pforzheim ligt in het midden tussen Stuttgart en Karlsruhe. Zoals ik al schreef heeft Karsruhe geen eigen komele, net als Wiesbaden. Wiesbaden is net als Karlsruhe een politiestad.
De stad Frankfurt a.M heeft wel een grote Komele maar het bestuur van de koerdische vereniging van Frankfurt a.M wilde mij niet helpen toen ik volgens plan twee weken geleden bij de stad Koblenz aankwam en naar Nassau wilde lopen. Frankfurt stuurde mij door naar de stad Mainz, maar deze stad stond niet op mijn loopplan. Daarna werd ik naar Darmstadt gestuurd. Twee weken geleden wilde Darmstadt mij begeleiden naar Frankfurt maar Frankfurt weigerde mij te helpen. Ik mocht pas op dinsdag 28 september 2010 komen en heb maar een nacht in Frankfurt geslapen. Frankfurt stuurde mij steeds naar andere
Koerdische verenigingen: Hanau en Offenbach.
De Koerden in deze twee plaatsen hebben mij wel zeer gastvrij opgevangen. Het was voor mij dan
ronduit een verademing dat ik op 2 oktober 2010 22 kilometer voor de vrijheid van Öcalan liep van Hoffstad naar Wiesbaden. Helaas moest ik toch nog op maandag 4 oktober in Frankfurt zijn en op een terras ging een bestuurslid van de de Koerdische Vereniging van Frankfurt tegen mij te keer en met hem de
journalist van Politika in Frankfurt: Ik kreeg het verwijt dat ik helemaal niet voor de vrijheid van Öcalan had moeten lopen en maar beter kon stoppen, omdat - volgens Frankfurt - Fed-Kom, Yek-Kom en zelfs Kon-Kurd alles slecht zouden hebben georganiseerd! Ik ben kwaad op het bestuur van Frankfurt omdat
zij eerst de schuld gaf aan de Koerdische vereniging van Darmstadt en later aan iedereen. Het was de afspraak dat Frankfurt  mij per auto naar Stuttgart zou brengen maar er was geen auto beschikbaar. Gelukkig brachten de Koerden van Wiesbaden mij naar Stuttgart.
In een brief aan Öcalan zal ik ook verslag doen over Frankfurt a. M. Gelukkig word ik door de andere Koerdische verenigingen goed behandeld. Vanaf vandaag logeer ik de komende vier dagen bij een Koerd uit Syrisch Koerdistan. Donderdag 14 oktober 2010 hoop ik de Duits-Zwitserse grens over te gaan richting Basel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten